బ్లాగ్ ప్రవేశ మహోత్సవము -కథా ప్రారంభము

వక్ర తుండ మహా కాయ కోటి సూర్య సమ ప్రభ
నిర్విఘ్నం కురుమే దేవ సర్వ కార్యేషు సర్వదా

పూర్వము టొరంటొ యను నొక పట్టణము ఉండెను

ఆ పట్టణము మిక్కిలి పెద్దవగు భవనముల తోడను, ఆపిల్, పియర్ ,లిచి మొదలగు ఫల భరితములైన వ్రుక్షముల తొడను, మేపుల్ సిరప్ వంటి అమ్రుత తుల్యమైన ద్రావకముల తోడనూ అలరారుచుండె.

ఆ పట్టణమున పున్నమి అను వెలది ఉండెను. ఆమె తెలుపు నలుపు గోధుమ అను బేధము లేక అందరితొ కలసిమెలసి ఉండెడిది. ఆమెకు ఒక రాత్రి సరస్వతీ  దేవి ప్రత్యక్షమై "భక్తురాలా నువ్వు 5 సంవస్తరములు నన్ను భక్తిగా కొలచినట్లైన ధనము సౌఖ్యము ప్రసాదించెదనని" పలికినది.

అంత నా పడతి నిదుర యందె 'తల్లీ నిన్ను తలంచి పుస్తకము చేతన్ బూనితిన్" అని ప్రార్దించి వెంటనే మేల్కాంచి తన స్వప్న వ్రిత్తాంతమును పతి దేవునికినీ పిల్లలకును వివరించె. ఒకానొక శుభ దినంబున మొదలు పెట్టిన వ్రతము నిర్విఘ్నముగ కొనసాగుటకై స్నేహితులును బంధువులును కంకణము కట్టుకొనిరి. అంత నా వ్రతము ప్రారంభమయ్యే.

 ఆ నాతి పార్టీలు పబ్బములనక ,ఇండియా యనక ఆంధ్రా యనక అతి భక్తిగా దేవిని ఆరాధించుచుండ

కొంత కాలము గడచినది.

ఒక శుభ దినమున వ్రతము సంపూర్ణమయ్యెను. ఆహా దేవత చెప్పిన దినమిదే కదా యని అందరును మిక్కుల ముదమునందిరి. ఆ దేవి అనుగ్రహము వలన పున్నమికి ఒక ఇంటర్వ్యూ వచ్చెను.  బాసు పున్నమి యందు గల సరస్వతీ కటాక్షమునకు మిక్కిలి సంత్రుప్తి చెంది 'ఉద్యోగ ప్రాప్తి రస్తు ' అని దీవించినది. ఇది చూసి దేవి యొక్క అత్తగారైన లక్ష్మీ మాతకు ఆగ్రహము కలిగెను. హమ్మా, నన్ను పూజించకుండ నా కోడల్ని పూజించేస్తే
నేనొప్పుకోనంతే యని బాసు గారి యందు ప్రవేశించెను. 

సరస్వతి పున్నమియందు ప్రవేశించి, చక చక పనులు చెయ్యసాగె. బాసు గారియందున్న లక్ష్మీ దేవి మిగుల సంతసించి యెమి కావలెనొ కోరుకొమ్మనె. పున్నమి మిక్కిలి అణుకువగా ఒక 100కె చాలునని తెలిపె. లక్ష్మీ దేవి ఒప్పుకొనినందున పున్నమి మిగుల సంతసించి విషయమును బంధువులకు మిత్రులకు తెలియజెప్పె. కథ సుఖాంతమయ్యెనను సమయమున బాసుగారినందున్న అత్తకు హటాత్తుగా మెలకువ వచ్చి "నేనెమిచేయుచుంటిని, నేనేమి కోడలికి వత్తాసు పలుకుట యెమి, ఇప్పుడేమి దారియని" ఆలోచించ సాగె.

ఆమెకు వచ్చిన విద్యలు సునాయాసముగను, రాని విద్యలు 'కలిసుందాం రా' 'క్యూంకి సాస్ భి బహూ థీ' లోని అత్తగార్ల వద్ద కొంత ఆయాసపడి నేర్చుకొనియును పున్నమి పయి ప్రయొగించి ఆమెను అస్ట కస్టముల పాలు జేసెను. రాయ బోగ పెన్ను లొ ఇంకు అయిపోవును, పెన్సిలు ముక్కు చెక్కుకు పొవును. షాప్మరలు కానరావు. టైపు చేయుదమన్న కీ బొర్డు పనిచెయ్యదు. కంప్యూటరు నందు వైరస్ అయి అడ్డుపదును. సభలయందు మాటాడు సమయమున మైకు పనిచెయ్యకుండునట్లును ఒక వేళ అది బాగున్ననూ అన్నీ మరచి మరచిపోవునట్లును చేసి, య తల్లి ఆడుకొన  సాగినది.

సరస్వతియునూ పెన్నులో సిరాయై , పెన్సిలుకు షాప్మరయై, వైరస్ కు ఫైర్వాలయి , మైకుకు సౌండయి ,మెదడులో జ్ఞనాగ్నియై పున్నమిని కాపాడసాగె. ఇక లక్ష్మి తన నిజ స్వరూపమును వీడి "సూర్యకాంతము" రూపము ధరించె. సరస్వతియును దిక్కు కానక 'చాయా దేవీ' రూపమును ధరించి అనుక్షణమును పున్నమిని వెన్నంటి నిలచె. ఒక నాడు లక్ష్మి పున్నమిని గాంచి మిక్కిలి ఆగ్రహము చెంది 'నీవు నీ పని వారిని చెప్పుచేతలలో ఉంచుకొనుట లేదనియు, వారి చెప్పులు నువ్వు మోయుచుంటివనియు అపవాదు జేసెను. అంత పున్నమి విసిగి...తన యందు గల సరస్వతిని నిందించి తనను విడిచి వెళ్ళమని కోరెను. సరస్వతి 'బిడ్డా నీకు మేలుచేయ ప్రయత్నించుచుంటిననీ పలికెను.

నీవు చేసిన ఉపకారము చాలును ఇంక నాలొ నువ్వున్నచో నా బిడ్డల మీద ప్రమాణమని పున్నమి కన్నీటితొ పలుక, సరస్వతి యేమియును చేయజాలక ఆమెను విడిచి  వెళ్ళెను. లక్ష్మియును బాసును విడిచి సరస్వతి యున్న నెలవులను వెతుకుచు వెళ్ళెను. అంత పున్నమి ధైర్యము వీడక ఫాక్టరీలకు,మెక్దొనాల్ద్నకు పోయి ఉద్యోగమును చేయుచూ, మేడలును, కారును, బంగారమును భూములును కొని  సుఖముగానుండి అంత్యమున లక్ష్మివాసమునకరిగినది.
సరస్వతి  ఫలము చెడ్డా వ్రతము దక్కిందన్న సంత్రుప్తి చెంది తన దీవెన యేదో విధముగా నజమయ్యెనని సంతొషించె. ఇవ్విధముగా దేవి తానోడి పున్నమిని గెలిపించినది.
ఇతి బ్లాగ్పురాణే రేవా ఖండే లక్ష్మీ  సరస్వతీ సంవాదే  ప్రథమొధ్యాయహ సమాప్తహ.
యీ కథను రాసిన వారికిని చదివిన వారికినీ లక్ష్మీ సరస్వతీ కటాక్షము ఒక్కసారిగా కలుగునని పరమేశ్వరుడు
పార్వతీ దేవికి వివరించెను.
ఓం శాంతి శాంతి శాంతిః